شاعران آیینی که با هم رقابت ندارند، بلکه رفاقت دارند. اگر ما همه هم‌سو شویم که ببینیم تبلیغ چی کسی را می‌کنیم، نتیجه بهتری حاصل می‌شود. صاحبخانه کس دیگری است، اما بعضی وقت‌ها صاحبخانه را گم می‌کنیم.
حرف شعر آیینی که به میان می‌آید، ناخودآگاه ذهن‌ها به سمت محتشم کاشانی و نیر تبریزی و چند شاعر دیگری می‌رود که در ادب آیینی خوش درخشیدند و ماندگار شدند، اما بعد از انقلاب رویه کمی تغییر کرد و آن حالت اتکا به شاعران پیشکسوت و قدیمی جای خود را به ورود شاعران از همه اقشار و همه سنین داد. به طوری که به زعم بسیاری از کارشناسان، شعر آیینی دوره جدیدی از حیات خود را تجربه کرد، دوره‌ای که در آن شاعران جوان بسیاری پا به میدان مدح و ثنا گذاشتند. هرچند سروده‌های آنها هم‌پای بسیاری از اشعار پیشکسوتان نبود، اما بضاعت مزجاتی است که به دلیل تبلور ظرفیت‌ها و توانایی‌ها خود زمینه‌ساز تحولات جدی در این عرصه شد.
مراسم وداع با فاطمیه
۱۳۹۲/۳/۲۴
